ИСЛОМИЙ ДАЪВАТНИ ЁЙИШ

ВАЗИФАЛАР ВА СИФАТЛАР
(76-бўлак)
ДАЪВАТЧИГА ЗАРУР БЎЛГАН САБОТ
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيم
Макка аҳли Расулуллоҳ с.а.в.ни даъватдан фитналашга ҳаракат қилганларидек, даъватни етказишдан, даъват устида сабот билан туришдан ҳам чалғитишга уриниб кўрдилар. Бу борада бор кучларини ишга солдилар. Улар Расулуллоҳ с.а.в. билан жуда кўп мунозара қилдилар. Кошки Расулуллоҳ с.а.в. даъватни, динларини таҳқирлашни ва эътиқодларини, ақлларини аҳмоққа чиқаришни тарк этса, деб Пайғамбар с.а.в. га ҳамма вақт ва ҳамма жойда Аллоҳнинг душманларини қуроллари бўлмиш мол-мулк, шараф ва обрўни рўбарў қилиб кўрдилар. Лекин Расулуллоҳ с.а.в. булардан умуман бош тортдилар. Роббиси томонидан даъватни етказишга ўзининг мабдаий мавқифида барқарор турдилар. «Ибни Ҳишом сийрати»да Муҳаммад ибн Каъб ал-Қурозий томонидан қилинган қуйидаги ривоят бор: «… Утба келиб Расулуллоҳ с.а.в. ёнига ўтирди ва деди»: «Эй жияним, орамизда оилада ҳурматингиз, насл-насабда маконатингиз бор. Сиз қавмингизга шундай буюк ишни олиб келдингизки, бу билан уларнинг жамоатини фирқалаб юбордингиз, уларнинг эътиқодларини аҳмоққа чиқардингиз, олиҳаларини, динларини айбладингиз, бу билан ўтган ота-боболарини кофирга чиқардингиз. Менинг сўзларимга қулоқ солинг, сизга бир неча ишларни рўбарў қиламан, сиз уларга назар соласиз, кошки улардан баъзиларини қабул қиларсиз». Расулуллоҳ с.а.в.: «Эй Абу Валид гапиринг, эшитаман», дедилар. Абу Валид деди: «Эй жияним, сиз олиб келган ишингиз билан мол—дунёни хоҳлаётган бўлсангиз, сизга ўз молларимиздан тўплаб берайлик, ҳатто сиз энг молдоримиз бўласиз, агар шарафни хоҳлаётган бўлсангиз, сизни ўзимизга саййид қилиб олайлик, ҳатто сизсиз бирор ишни ҳал қилмаймиз, агар подшоҳликни хоҳлаётган бўлсангиз сизни ўзимизга подшоҳ қилиб олайлик. Агар сизга жин теккан бўлса, сиз буни ўзингиздан йўқ қилишга қодир бўлмаётган бўлсангиз, сиз учун табиб излайлик ва сизни даволаш учун молларимизни сарфлайлик. Кўпинча кишига жин тегиб, даволанмагунча уни қийнайверади». Утба сўзини тамомлагач, Расулуллоҳ дедилар:
– Гапириб бўлдингизми, эй Абу Валид?
– Ҳа, — деди Абу Валид.
– Унда мендан эшитинг.
بِسْمِ ا للهِ ارَّ حْمَنِ الرَّ حِيمْ حم -1, تَنزِيلٌ مِنَ الرَّحْمَانِ الرَّحِيمِ -2, كِتَابٌ فُصِّلَتْ آيَاتُهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ -3, بَشِيرًا وَنَذِيرًا فَأَعْرَضَ أَكْثَرُهُمْ فَهُمْ لاَ يَسْمَعُونَ -4, وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ
– “Ҳо, мим. (Ушбу Қуръон) меҳрибон ва раҳмли (Аллоҳ) томонидан нозил қилингандир. У биладиган қавм учун (мўминларга) хушхабар берувчи ва (кофирларни азобдан) огоҳлантирувчи – арабий Қуръон ҳолида (нозил қилиниб), оятлари муфассал баён қилинган китобдир. Бас (кофирларнинг) кўплари (унинг оятлари ҳақида тафаккур қилишдан) юз ўгирдилар, демак улар “эшитмаслар”. Улар дедилар: “Дилларимиз сен бизларни даъват қилаётган нарсалардан пардаланган…”. (Фуссилат:1-5)
Расулуллоҳ с.а.в. ушбу сурани Утбага қироат қилиб бердилар. Утба уни тинглаб жимиб қолди, қўлларини орқасига қўйиб, таяниб олган ҳолда тинглади. Расулуллоҳ с.а.в. сажда ояти келганда ўқишдан тўхтаб сажда қилдилар, сўнг дедилар: «Эй Абу Валид сиз эшитган нарсангизни эшитдингиз, бу ёғи ўзингизга ҳавола». «Сийрат»да Расулуллоҳ с.а.в. нинг яна машҳур сўзлари келган: «Аллоҳга қасамки, агар ўнг томонимга қуёшни, чап томонимга ойни қўйиб, шу ишингни ташла десалар ҳам ҳатто Аллоҳ уни зоҳир қилмагунча ёки мен бу ишнинг олдида ҳалок бўлмагунимча бу ишни тарк этмасман». Табаронийнинг Мусаввир ва Марвон томонидан қилган ривоятидаги Расулуллоҳ с.а.в. нинг машҳур сўзларини ибни Касийр ҳам «албидоя ван-ниҳоя» китобида келтиради: «Қурайш нима деб ўйлаяпти ўзи? Аллоҳга қасамки, Аллоҳ мени юборган нарса устида улар билан жиҳод қилишда давом этаман, ҳатто Аллоҳ мени ғолиб қилади ёки мана бу бўйин узилади». Албатта, даъватчи мана бундай қаршиликларга, даъватни етказиш ва даъватда барқарор туриш тўсиқларига дучор бўлади. Душманлар унга ўзлари билан ҳамкорлик қилишни таклиф қиладилар, катта-катта молларни тўплаб берадилар ҳамда унга олий вазифаларни, катта мартабаларни рўбарў қиладилар. Агар бу билан ғалабага эришмасалар, даъватчи ўз мавқифида сабот билан туришда давом этса, таёқ ва қамчиларни ишга соладилар. Жисмоний ва руҳий азоб турларини тоттирадилар. Узоқ муддатга қамоққа тиқадилар. Шу вақтда кимки заифлашса, уларнинг талабига жавоб берса, Аллоҳнинг ғазабига, Унинг азобига дучор бўлади. Кимки сабот-матонат билан турса, нажот топиб саломат бўлса, у инсон Аллоҳнинг ҳузуридаги ажру савоб ва олий даражаларга эришади.
Даъват устида, яъни даъватчи ўзи кўтариб юрган ва одамларни ҳам унга чақираётган шаръий фикр ва ҳукмлари мажмуаси устида сабот билан туриш буюк вожибки, имконда бор куч-тоқат билан уни адо этиш лозим. Даъватчи шаръий бўлмаган бирор фикрни ҳам, Исломий бўлмаган бирор ҳукмни ҳам кўтариб юриши дуруст эмас. У ўз фикрларига ва ҳукмларига даъватнинг ва Исломнинг душманларини хурсанд қиладиган, Аллоҳнинг шариатидан бўлмаган бузуқ фикр ва ботил ҳукмларни қўшиб олишдан эҳтиёт бўлсин, гарчи бу фикрларни уламолар, фуқаҳолар, султонларнинг остоналарида турувчилар ёки шариат аҳкомларини мусулмонларни Исломни тўғри тушунишдан буриш учун ва уларни ҳақ динларидан чалғитиш учун кофирлар ва уларнинг малайлари қўйиб берган программа бўйича ўрганадиганлар айтаётган бўлсалар ҳам. Албатта, ёрдам-ғалаба – гарчи оғир ва машаққатли бўлса ҳам ва гарчи даъватчи уларнинг ифлосона қомусларидаги энг айбловчи, энг ҳақоратловчи сифатлар билан сифатланса ҳам – ҳақиқат устида собит туриш биландир. Демак, ҳақиқат эргашишга энг ҳақлидир. Хусусан ахборот воситалари инсонларнинг ақлларига ҳукмрон бўлиб олган ва ботилга ҳақиқат тўнини, фасодга эса, солиҳ тўнини кийдириб қўйишга устаси фаранг бўлиб кетган ҳозирги давримизда ҳақиқатгина эргашилишга ҳақлидир. Расули акрам с.а.в. даъват ва даъватни етказиш устида сабот билан турганларида у зотнинг саҳобаи киромлари ҳам мислсиз даражада сабот ва матонат намуналарини кўрсатдилар. Бунга мисоллар жуда кўп ва маълуму машҳурдир. Макка саҳроларида Билолнинг азобланиши, унинг ҳақиқат устида сабот билан турганлиги қиссаси, Оли Ёсирнинг қиссаси, Макканинг жазирама иссиғида азобланган ва сабр-бардош қилганликлари қиссаси ҳеч кимга сир эмас. Шунинг учун даъватни етказувчи ёшлар шу бугунги замонларида Расулуллоҳ с.а.в. нинг саҳобаларига издош бўлишлари лозим. Шунда уларнинг номларини тирилтириб, уларнинг сийратларини қайтарадилар. Аллоҳнинг ёрдами келгунга қадар ҳақ устида собит ва барқарор туриш билан уларга эргашиш орқали уларнинг тарихларини янгилайдилар. Натижада Билол ва Амморлар қайтадан ҳаётга келадилар.
Ҳизб ут-Таҳрирнинг Ўзбекистондаги медиа офиси
13.09.2020й
Муслима синглимиз Роҳиланинг вафоти муносабати билан чуқур таъзия изҳор қиламиз
Ҳизб ут-Таҳрир амири олим Ато ибн Халил Абу Роштанинг қурбон ҳайити табриги
Ҳизб ут-Таҳрир амири олим Ато ибн Халил Абу Роштанинг қурбон ҳайити табриги
Насроний аёлга никоҳ қилганда валий тўғрисидаги саволга жавоб