Жиҳод шаръий фарздир, тоғутлар уни бекор қилолмайди, уни адо этиш учун малайлардан рухсат олинмайди!
Матбуот баёноти
Жиҳод шаръий фарздир, тоғутлар уни бекор қилолмайди, уни адо этиш учун малайлардан рухсат олинмайди!
Бугун яҳудий вужуди АҚШ ва Ғарбнинг қўллаб-қувватлови ҳамда исломий ўлкалар ҳукмдорларининг тил бириктируви остида Ғазо сектори ва Ғарбий Соҳилда геноцид урушини олиб борар экан, бу ёқда исломий армияларни ўз биродарларига ёрдам бериш учун ҳаракатга келишга оммавий талаблар тобора ортиб бормоқда. Мана шундай бир пайтда, 2025 йил 7 апрел душанба куни Миср фатво идораси яҳудий вужудига қарши жиҳодга чақириқ «масъулиятсиз даъватдир, жиҳод эълон қилиш қонуний давлат байроғи остида ва расмий раҳбарият рухсати билан бўлади», деди. У жиҳодга чақираётганларни «шариат қоидаларига қарши чиқишда ва жамият хавфсизлигига таҳдид туғдириш»да айблади!
Биз Ҳизб ут-Таҳрир – Миср вилояти бу баёнотни бутунлай қоралаймиз ва қуйидагиларни таъкидлаймиз:
Биринчидан: жиҳод то қиёмат кунига қадар боқий шаръий фарздир:
Мусулмон ўлкалардан бирор ер – худди Фаластинда бўлаётгани каби – босиб олинган пайтда Аллоҳ йўлида жиҳод қилиш фарзи айн бўлади. Аллоҳ Таоло айтади:
﴿كُتِبَ عَلَيۡكُمُ ٱلۡقِتَالُ وَهُوَ كُرۡهٞ لَّكُمۡ﴾
«Сизларга ёқмаса-да, жиҳод қилишингиз фарз қилинди» [Бақара 216]
Росулуллоҳ ﷺ марҳамат қилдилар:
«مَنْ مَاتَ وَلَمْ يَغْزُ وَلَمْ يُحَدِّثْ نَفْسَهُ بِغَزْوٍ مَاتَ عَلَى شُعْبَةٍ مِنَ النِّفَاقِ»
«Ким ғазот қилмай ва ғазот қилишни ният қилмай ўлиб кетса, мунофиқликнинг бир шуъбасида ўлибди».
Бу ҳукм анави фатво идораси иддао қилгандек «сиёсий воқелик», «миллий манфаат» каби даъволар билан бекор қилинмайди. Билъакс, бу шаръан фарз бўлиб, тарк қилган мусулмон албатта жавоб беради.
Иккинчидан: жиҳодни тақиқлаган ва душманни дўст тутган давлат қонуний давлат эмас:
Фатво идорасининг жиҳод қарорига расмий раҳбарият рухсатини шарт қилиши унинг шаръий жиҳод тушунчасини қасддан бузиб кўрсатаётганини фош қилади. Чунки Исломдаги қонунийлик Аллоҳ шариатини ҳакам қилишга асосланади, Ғарб сайлов қутилари ва конституциялари қонунийлигига эмас. Миср ва бошқа мусулмон ўлкалардаги бугунги ҳукмрон режимлар эса малай секуляр режим бўлиб, Исломга қарши курашяпти, мусулмонларни қамал қилиб, душманларни дўст тутяпти, шу сабабли у Уммат устидан ҳеч қандай қонуний ҳукмронликка эга эмас. Шу боис жиҳоднинг фарзлигини унинг изнига боғлаш жоиз эмас. Ибн Таймия роҳимаҳуллоҳ «Агар бошқарувчи раҳбар улар устидан Аллоҳнинг Китобини қоим қилмаса, мусулмонлар бундай раҳбарни ўзгартиришлари фарз бўлади», деган.
Учинчидан: фатво идораси Ғазо аҳлини ёрдамсиз қолдирилишини оқлаяпти ва хиёнатга шерик бўляпти:
Бугун Ғазо аҳли бомбардимон қилиниб, болалари ва аёллари қирғин этилиб, уларга озиқ-овқат ва дори-дармон кириши таъқиқланаётган бир вақтда, бу идора душман хатаридан эмас, жиҳоддан огоҳлантиряпти! Шуми шариат буюрган ҳикмат?! Яҳудийлар ва америкаликларни дўст тутиш қонуний манфаат, жонни ҳимоя қилиш эса тартибсизлик бўлиб қолдими?!
Идоранинг бу фатвоси шариат ниқоби остида тушунчаларни сохталаштиришга, Умматни фалажлашга, ҳукмдорлар хиёнатини оқлашга хизмат қилади. Бу эса диний ва ахлоқий жиноят саналади.
Тўртинчидан: жиҳод оқибатлар баҳонаси билан бекор қилинмайди, коррупциячи ҳокимият рухсатига чекланмайди.
Шариат қоидаларидан бири шуки, порахўрлик фарзларни адо этиш билан даф қилинади, уларни бекор қилиш билан эмас. Жиҳоддан гарчи қурбон бериш келиб чиқса-да, бироқ заминни озод этиш ва душманни даф қилишнинг ягона йўли жиҳоддир. Таслим бўлиш, тиз чўкиб, воқеликни баҳона қилиш эса, бир асрдан зиёд вақтдан бери Умматга бало ва мусибатлар келтирмоқда. Имом Қуртубий бундай деган: «Кимда-ким то кучайиб, тайёр бўлмагунимизча душманга қарши курашилмайди деса, бас, ботилдир. Чунки Аллоҳ жиҳодга ҳар қандай ҳолатда буюрган».
Бешинчи: Жиҳоднинг ҳақиқий эълони фақат мусулмонлар халифасидан бўлади:
Ислом Уммати армиялар сафарбар қилинишига, сафлар бирлашишига ва жиҳод ҳақиқий эълон қилинишига муҳтож. Бу эса мусулмонларга ҳокимиятини қайтарадиган ва ўлкаларини озод этадиган пайғамбарлик минҳожи асосидаги рошид Халифалик соясидагина бўлади. Росулуллоҳ ﷺ дедилар:
«إِنَّمَا الْإِمَامُ جُنَّةٌ، يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ»
«Имом-халифа қалқондир. Унинг ортида туриб жанг қилинади ва у билан ҳимояланилади». Бугун мусулмон ўлкаларидаги мавжуд зараркунанда режимларга келсак, улар яҳудий вужудининг душмани эмас, ҳимоячисидир. Улар жиҳоднинг шарти эмас, унинг йўлидаги ғовдир.
Эй Азҳар уламолари, эй аҳли фатво!
Динингиз борасида Аллоҳдан қўрқинг, илмингизни сарой бозорида сотиладиган, ҳукмдорлар даромад қиладиган матога айлантирманг. Шуни билингки, сиз, Умматни адаштиришга, ҳақ овозларни фалажлашга, ҳукмдорлар хиёнатини ва чорасиз мусулмонларни ёрдамсиз ташлаб қўйишларини оқлашга хизмат қилган ҳар бир гапингиздан Аллоҳ олдида жавобгарсиз.
Жиҳод қиёмат кунига қадар тўхтамайди, мазлумга ёрдам бериш фарз, сиз буни яхши биласиз. Жиҳод оқибатларини баҳона қилиш ҳамда Ғазони қамал қилаётган ва уларга ёрдам беришдан тўсаётган «иш эгалари»ни муқаддаслаштириш, бу – Аллоҳ, Унинг Росули, дини ва мусулмонларга хиёнатдир, фиқҳ ҳам, ҳикмат ҳам эмас. Шундай экан, Аллоҳнинг мана бу каломида айтилган кимсалардан бўлиб қолманг:
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّٰعِنُونَ﴾
«Биз нозил қилган ҳужжатлар ва ҳидоятдан иборат нарсаларни одамларга Китобда равшан қилиб берганимиздан кейин беркитган кимсаларни Аллоҳ лаънатлагай ва лаънатловчи зотлар (фаришталар ва мўминлар) лаънатлагайлар» [Бақара 159]
Бу сукутингиз сизни сақлаб қолади ёки ҳукмдорларни ҳимоя қилишингиз сизни азобдан қутқаради деб ўйламанг. Чунки мол-давлат ва фарзандлар фойда бермайдиган кунда Аллоҳ сиздан – нега мусулмонлар қирғинига сукут қилдинг, нега динни зое кетказдинг, нега мусулмонларни ёрдамсиз қолдирдинг, деб албатта сўрайди:
﴿يَوۡمَ لَا يَنفَعُ مَالٞ وَلَا بَنُونَ * إِلَّا مَنۡ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلۡبٖ سَلِيمٖ﴾
«У кунда на молу-давлат ва на бола-чақа фойда бермас. Фақат Аллоҳ ҳузурига тоза дил билан келган кишиларгагина (фойда берур)» [Шуаро 88]
Дўзахга юз тубан улоқтириладиган ва «мана шу сизлар ёлғон деб юрган нарса – азобдир», дейиладиган кун келишидан олдин кўзингизни очинг! Омонатга хиёнат қилманг, охиратингизни дунёга алмашманг, ҳақ сўзни айтинг, ўлим ҳақ, ҳисоб-китоб келмай қолмайди, Аллоҳ ҳар қандай ҳокимиятдан устун.
Эй Кинонадаги холис ўғлонлар!
Сиз учун бир тану бир жон бўлиб қўзғалиш вақти келмадими?! Ҳар куни Ғазода оқаётган қон учун ҳис-туйғуларингиз қўзғалмаяптими?! Зўрланаётган аёллар, харобалар остида тирик кўмилиб кетаётган болалар учун наҳотки ғазабланмайсиз?! Росули акрам ﷺнинг яҳудийлар томонидан оёқ ости қилинаётган Исро масканини наҳотки қизғанмайсиз?!
Биз Ҳизб ут-Таҳрир – Миср вилояти сизга муборак заминдаги оға-иниларимиз бошига тушаётган мусибатлардан ёнаётган қалблар билан мурожаат қиляпмиз:
Казармалар томон юриш қилинг.
Фақат ўтиш пунктларини очилишини эмас, армияларни ҳаракатга келтиришни талаб қилинг.
Анави раҳбарларингизга жиҳод, жиҳод ва яна жиҳод дея ҳайқиринг.
Етар йиғиларимиз ва сохта ҳамдардликларимиз. Баёнотлар ва шиорларимизни бас қилайлик, энди амал қилиш вақти келди, туб ўзгариш ва Халифалик барпо этиш они келди.
Эй Кинона қўшинлари!
Эй ақида фарзандлари, эй тоғутларни қўриқлаш учун эмас, чорасизларга ёрдам бериш учун қурол тутганлар! Эй ўз ўлкангизни мудофаа қилишга Аллоҳ учун қасамёд қилганлар! Мана, мамлакат душманга очиб берилганини ўз кўзингиз билан кўряпсиз, унга ёрдам беришдан сизни нима тўсяпти?! Танкларингиз ва самолётларингизни нима кишанлаяпти?! Агар ҳозир ҳаракатга келмасангиз, қачон ҳаракатга келасиз?!
Эй Кинонадаги – халқ, аскар, зобит ва армия даражасидаги – аҳлимиз!
Қутулиш вақти яқинлашди, Аллоҳнинг нусрати келмоқда, бас, шу нусратга эришишга, ҳақ байроғини кўтаришга ва ҳақ тарафдори бўлишга лойиқ бўлинг ва ҳақ сўзини баралла айтинг. Ер юзида Аллоҳнинг ҳокимиятини барпо этишда биз билан бирга бўлинг ва Ғазони Халифалик, сафарбарлик ва очиқ нусрат учун учқунга айлантиринг. Шоядки, Аллоҳ сизнинг амалларингизни қабул қилиб, сизнинг қўлингиз билан нусрат берса, ана шунда бу дунёдаги куч-қудрат, охиратдаги шарафга ноил бўласиз. Ўшанда биз айтган бу гапларимизни эслайсиз, биз ишимизни Аллоҳга топширдик.
﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡتُمُونَ مَآ أَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلۡهُدَىٰ مِنۢ بَعۡدِ مَا بَيَّنَّٰهُ لِلنَّاسِ فِي ٱلۡكِتَٰبِ أُوْلَٰٓئِكَ يَلۡعَنُهُمُ ٱللَّهُ وَيَلۡعَنُهُمُ ٱللَّٰعِنُونَ﴾
«Биз нозил қилган ҳужжатлар ва ҳидоятдан иборат нарсаларни одамларга Китобда равшан қилиб берганимиздан кейин беркитган кимсаларни Аллоҳ лаънатлагай ва лаънатловчи зотлар (фаришталар ва мўминлар) лаънатлагайлар» [Бақара 159]
Ҳизб ут-Таҳрирнинг Миср вилоятидаги матбуот бўлими
