بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ

Ҳижрий 1446,  милодий 2025 йилги муборак Рамазон ойи кириб келиши муносабати билан Ҳизб ут-Taҳрир амири, улуғ олим Ато ибн Халил Абу Роштанинг ўз саҳифасини кузатиб борувчиларга йўллаган табриги

Одамлар учун чиқарилган энг яхши Умматга… Аллоҳ Ўз тоати билан икром айлаган Ислом Умматига…

Даъватни кўтариб чиқаётган, уларни на тижорат ва на савдо-сотиқ Аллоҳнинг зикридан машғул қилмайдиган мукаррам даъватчиларга…

Бу саҳифага – у тақдим қилаётган яхшиликка иқбол қилаётган муҳтарам кузатувчиларга…

Ассалому алайкум ва раҳматулоҳи ва барокатуҳ

Аллоҳга ҳамд, Расулуллоҳга, У зотнинг оли байтига ва саҳобаларига ҳамда У зотни дўст тутганларга салоту саломлар бўлсин ва сўнгра:

Аллоҳ субҳанаҳудан мусулмонларнинг рўзаси-ю қиёмларини қабул қилишини сўрайман. Аллоҳ субҳанаҳудан олдинги гуноҳларимизнинг барчаси мағфират қилишини сўраб қоламан. Бухорий ва Муслим Абу Ҳурайрадан чиқарган ҳадисда Расулуллоҳ ﷺ бундай дедилар:

«مَنْ صَامَ رَمَضَانَ، إِيمَاناً وَاحْتِسَاباً، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»

“Кимки Рамазон рўзасини иймондан келиб чиқиб ва ажр-савобини Аллоҳдан умид қилиб тутса, унинг олдин ўтган барча гуноҳи мағфират қилинади”.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан қилинган бошқа ривоятда эса Расулуллоҳ ﷺ бундай дедилар:

«مَنْ قَامَ رَمَضَانَ إِيمَاناً وَاحْتِسَاباً، غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ»

 “Кимки Рамазон (кечалари)ни иймондан келиб чиқиб ва ажр-савобини Аллоҳдан умид қилиб, қоим қилса (унинг ҳаққини тўла адо қилса) олдин ўтган барча гуноҳи мағфират қилинади”.

Азиз биродарлар: Аллоҳ субҳанаҳу ҳижратнинг иккинчи йили шаъбонда Рамазон ойи рўзасини фарз қилди. У Қуръон нозил қилинган ойдир.

﴿شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ﴾

“(У саноқли кунлар) Рамазон ойидирки, бу ойда одамлар учун ҳидоят бўлиб ва ҳидоят ва фурқон (ҳақ билан ботилни ажратгувчи)нинг очиқ оятлари бўлиб Қуръон нозил қилинган”. [Бақара 185]

 У, шунингдек, Аллоҳ умматни нусрат ва фатҳи мубийн билан икром қилган ойидир. Зеро, Рамазоннинг ўн еттинчи кунида буюк Бадр жанги бўлиб, унда Макка мушриклари қақшатқич мағлубиятга учради… Қолаверса, бошқа ҳал қилувчи жанглар ҳам мана шу улуғ ойда бўлди. Ҳижратнинг иккинчи йили муборак Рамазон ойининг йигирмасида Маккаи Мукаррама фатҳидан бошлаб, ал-Бувайб жангигача шу улуғ ойда рўй берди. Ал-Бувайб ҳозирги Куфа шаҳри яқинидаги жой – Форс Ярмукидир. У ерда мусулмонлар Мусанно қўмондонлигида ҳижратнинг ўттиз биринчи йили Рамазоннинг ўн тўртинчи кунида ғалабага эришгандилар. Кейинчалик, ҳижратнинг икки юз йигирма учинчи йили Рамазоннинг ўн еттинчи куни Муътасим қўмондонлигида Амурия фатҳ қилинди. Ҳижратнинг олти юз эллик саккизинчи йили Рамазоннинг йигирма бешинчи кунида Айн Жолут жанги бўлиб, мусулмонлар унда мўғул-татарларни мағлубиятга учратдилар. Бу улуғ ойда бошқа ғалабалар ҳам қўлга киритилди…

Шундай қилиб, дарҳақиқат рўза – олдидан ҳам, ортидан ботил яқин йўлолмайдиган Қуръони Карим билан чамбарчас боғлиқ бўлиб келди… Рўза фатҳ ва нусрат билан чамбарчас боғлиқ бўлиб келди… Рўза жиҳод билан чамбарчас боғлиқ бўлиб келди… Рўза Аллоҳнинг аҳкомларини татбиқ қилиш билан чамбарчас боғлиқ бўлиб келди… Кўзи ва басирати бор ҳар бир киши Аллоҳ субҳанаҳунинг аҳкомлари, улар хоҳ  ибодатлар бўлсин, жиҳод ёки муомалалар бўлсин, ахлоқ ва турмуш тарзи бўлсин, ҳадлар ва жиноятларга тааллуқли қонунлар бўлсин, буларнинг барчаси битта мишкот (манба)дан бўлиб, бир-биридан ажралмас (яхлит бир манҳаж) эканини аниқ билди. Қуръони Карим оятларини ва ҳадиси шариф нусусларини тадаббур қилган киши буни аниқ-равшан кўради. Чунки мусулмон аз-Зикрул Ҳаким оятларидан:

﴿وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ﴾

“Намозни тўкис адо қилинг” [Бақара 43]

оятини тиловат қилганидек:

 ﴿وَأَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِمَا أَنْزَلَ اللهُ﴾

“(Эй Муҳаммад), улар ўртасида Аллоҳ нозил қилган нарса билан ҳукм қилинг” – [Моида 49]

 оятини ҳам тиловат қилади. У:

﴿كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ﴾

“… сизларга ҳам саноқли кунларда рўза тутиш фарз қилинди” – [Бақара 183]

оятини тиловат қилганидек:

﴿كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَـالُ﴾

“Сизларга жанг фарз қилинди” [Бақара 216]

оятини ҳам тиловат қилади. У шунингдек, Расулуллоҳ ﷺ нинг ҳадисларида ҳаж ҳақида Байҳақий ўзининг “Сунани Кубро”сида Жобирдан чиқарган:

«خُذُوا عَنِّي مَنَاسِكَكُمْ»

“Ҳаж амалларингизни мендан таълим олинглар”

ҳадисни ҳам ўқийди. Худди шундай у ҳадлар ҳақидаги ушбу ҳадисни ўқийди:

 «خُذُوا عَنِّي، خُذُوا عَنِّي، قَدْ جَعَلَ اللهُ لَهُنَّ سَبِيلاً، الْبِكْرُ بِالْبِكْرِ جَلْدُ مِائَةٍ وَنَفْيُ سَنَةٍ، وَالثَّيِّبُ بِالثَّيِّبِ جَلْدُ مِائَةٍ، وَالرَّجْمُ»

“Мендан олинглар, мендан олинглар. Аллоҳ уларга (зинога тушиб қолган аёлларга) йўл пайдо қилди. Бокира аёл уйланмаган киши билан зино қилса, (унинг жазоси) юз дарра ва бир йил сургун. Агар жувон аёл уйланган эркак билан зино қилса, (унинг жазоси) юз дарра ва тошбўрон”.

Бу ҳадисни Муслим Убода ибн Сомитдан чиқарди.

Мусулмон киши муомалалар ҳақида Бухорий Ҳаким ибн Ҳизомдан чиқарган:

«البَيِّعَانِ بِالخِيَارِ مَا لَمْ يَتَفَرَّقَا — أو قال حتى يتفرقا -»

“Савдолашаётган икки киши, токи ажралиб кетгунларига қадар ихтиёрлидирлар” – деган ҳадисни ўқийди. У шунингдек. халифага байъат бериш ҳақида Муслим Абдуллоҳ ибн Умардан чиқарган:

«وَمَنْ مَاتَ وَلَيْسَ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ، مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»

“Кимки бўйнида байъат бўлмаган ҳолида ўлса жоҳилият ўлимини топибди”, деган ҳадисни ҳам ўқийди.

Шунга кўра Ислом – бир бутун ажралмас(дин)дир. Уни давлатда, ҳаёт ва жамиятда татбиқ қилиш учун олиб бориладиган даъват ҳам биттадир. Демак, кимки Аллоҳнинг оятларини бир-биридан ажратиб, дин ҳаётдан ажралгандир ёки дин сиёсатдан ажралгандир, дейдиган бўлса, уни қилган кимсани дунёда расволик, охиратда эса аламли азоб сари етаклайдиган улкан гуноҳга ботади ва катта жиноятга қўл урган бўлади.

Эй мусулмонлар: Мен сизларга буларнинг барчасини яҳудларнинг Ғазодан ташқари Ғарбий Соҳилга ҳам ваҳшиёна босқинчилиги тобора авж олаётган мана шу кунларда эслатмоқдаман. Дарҳақиқат бу босқинчилик Ғазо аҳлининг қоядек мустаҳкам қаҳрамонликлари билан тўқнаш келди. Чунки шунча узоқ ойлар ўтганига қарамай, бузуқбашара яҳуд вужуди Ғазо аҳли устидан ўзи даъво қилиб келаётган ҳеч қандай ғалабага эришолмади. Бу босқинчининг асаблари дош беролмади. У Америка ва Ғарб берган қуроллар билан тиш-тирноғигача қуролланган бўла туриб, оддий, қўлбола қурол-аслаҳалар билан қуролланган ана шу мўмин гуруҳ билан юзма-юз жанг қилолмади. Аксинча бунинг ўрнига оғиз кўпиртириб гапириб юрадиган бирон “ғалаба”ни топиш учун, аёллар ва болаларни ўлдириш йўлига ўтди..!

Шундан кейин яҳуд босқинчилиги Ливан ва Сурияга қадар чўзилиб, бу юртларда қутуриб, изғийдиган бўлди, уни ортига улоқтириб ташлайдиган бирон кучга дуч келмади. Натижада Ливанга тажовуз қилиб, унинг бир қанча жойларига ўрнашиб олмоқда.. Сурияга ҳам тажовуз қилиб, унинг бир қанча қисмларига ўрнашиб олмоқда. Буларнинг барчаси мусулмонлар юртларидаги ҳокимларнинг кўз ўнгида рўй бермоқда. Бу ҳокимлар мусулмонлар армияларини яҳудларни ва уларнинг ортида турган кучларни тумтарақай ҳайдаб соладиган жанг сари ҳаракатга келтириш ўрнига яҳуд билан келишув ортидан келишувлар тузишаётганини кўриб турибмиз. Бунда улар Аллоҳдан ҳам, Расули ва мўминлардан ҳам ҳаё қилишмаяпти!

 Эй мусулмонлар: Яҳулардга қарши жанг қилиш, уларни ўлдириш ва уларнинг вужудини йўқ қилиш мана бу зўравон подшоҳлик ва малай ҳокимлардан кейин бир мужоҳид рошид Халифа қўмондонлигида албатта юзага келади. Зеро, Расулуллоҳ ﷺ башоратининг рўёбга чиқиши – Аллоҳнинг изни ила – ўз вақтидан асло кечикмайди. Бу – Аҳмад Расулуллоҳ ﷺ дан чиқарган ушбу ҳадиснинг амалий рўёбидир:

«ثُمَّ تَكُونُ مُلْكاً جَبْرِيَّةً فَتَكُونُ مَا شَاءَ اللهُ أَنْ تَكُونَ، ثُمَّ يَرْفَعُهَا إِذَا شَاءَ أَنْ يَرْفَعَهَا، ثُمَّ تَكُونُ خِـ لَافَةً عَلَى مِنْهَاجِ النُّبُوَّةِ. ثُمَّ سَكَتَ» وكذلك مصداقاً لحديث رسول الله الذي أخرجه مسلم «لَتُقَاتِلُنَّ الْيَهُودَ فَلَتَقْتُلُنَّهُمْ…»

“Шундан кейин зўравон подшоҳлик бўлади, у Аллоҳ хоҳлаган муддатгача туради. Сўнгра уни кўтаришни Ўзи хоҳлаган пайтда кўтаради. Шундан кейин пайғамбарлик минҳожидаги халифалик бўлади. Сўнгра сукут қилдилар”. У, шунингдек, Расулуллоҳ ﷺнинг Муслим чиқарган:

«لَتُقَاتِلُنَّ الْيَهُودَ فَلَتَقْتُلُنَّهُمْ…»

“Албатта сизлар яҳудларга қарши жанг қилиб, уларни ўлдирасизлар” деган ҳадисининг тасдиғи ҳамдир.

Сўзимнинг сўнгида шуни айтаманки, Аллоҳ биздан рози бўлиши ва олдин ўтган гуноҳларимизни мағфират қилиши учун рўза тутишга ҳарис бўлишимиз вожиб бўлгани каби рошид Халифаликни тиклаб, Исломий ҳаётни қайта бошлаш учун ҳаракат қилишга ҳам ҳарис бўлишимиз вожибдир. Ана шунда биз Аллоҳнинг аҳкомларини татбиқ қилиш сабабли Расулуллоҳ ﷺнинг байроғи – Уқоб рояси, Ла илаҳа иллаллоҳ, Муҳаммадур Расулуллоҳ рояси соясида бўлиб, дунёда зафар қозонувчилардан бўламиз. Ва шунингдек, Охиратда ҳам, Аллоҳ субҳанаҳунинг изни ила, Ўзининг соясидан бошқа  ҳеч бир соя бўлмаган Кунда Унинг соясида зафар қозонувчилардан бўламиз. Демак биз шунда дунёда ҳам, Охиратда ҳам зафар қозонамиз. Бу эса буюк ғалабадир.

Вассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ.

Биродарингиз Ато ибн Халил Абу Рошта

Ҳижрий 1446 Рамазоннинг биринчи куни

Мелодий 1 март 2025 йил    

0

0

Related posts:

Улуғ олим шайх Ато ибн Халил Абу Роштанинг ҳижрий 1444, милодий 2023 йилнинг Қурбон ҳайити кириб келиши муносабати билан ўзининг фейсбук саҳифаси зиёратчиларига йўллаган табриги Улуғ олим шайх Ато ибн Халил Абу Роштанинг табриги Улуғ олим шайх Ато ибн Халил Абу Роштанинг ҳижрий 1441, милодий 2020 йилнинг Қурбон ҳайити кириб келиши муносабати билан йўллаган табриги Ҳизб ут-Таҳрир амири улуғ олим Ато ибн Халил Абу Роштанинг Халифалик қулатилганининг аламли юз йиллик хотираси муносабати билан сўзлаган нутқи