Ҳукумат ва унинг МХХси худди ўз отасининг юзига тарсаки тортган фарзанд кабидир
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
Ҳукумат ва унинг МХХси худди ўз отасининг юзига тарсаки тортган фарзанд кабидир
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنْتَقِمُونَ
“Ўз Парвардигорининг оятлари билан панд-насихат қилинганидан сўнг, улардан юз ўгирган кимсадан ҳам золимроқ ким бор?! Албатта Биз ундай жиноятчи кимсалардан интиқом олгувчидирмиз”. (Сажда. 22)
Бу мақолани ёзишимизга мамлакат миқёсида ҳукумат ва унинг хизматидаги МХХ томонидан халқ вакилларини хақоратловчи мажлислар ўтказилаётгани сабаб бўлди.
Аввало бу мақоламизга танланган мавзу юзасидан фикр юритиб кўрайлик. Яъни бу халқ бор экан бу ҳукумат ва унинг хизматчиси МХХ бор. Бу ҳолатни ота бола муносабатларига қиёслайдиган бўлсак, халқ бўлмаса бу ҳукумат ва унинг хизматидаги МХХ бўлармиди? Қиёсан олинганда бу халқ шу ҳукумат ва унинг хизматидаги МХХ ни “отаси” эмасми? Айнан мана шулар ватан она, ватан азиз, ватан муқаддас деган гапларни кўп гапиришади. Лекин қаерда ёзилган онангнинг таърифини тараннум этгину отангнинг юзига туфургин деб. Шу вақтгача ҳам бу ҳукумат ва унинг МХХси халққа нисбатан яхши муомилада эмасдилар. Ўтказилган мажлис тафсилотидан шуни тушуниш мумкинки, бу мажлис, уларнинг айнан шу вақтгача беркитиб келган асл башараларини очиб, шу башарини яширишга ҳаракат қилиб келган йиртиқ ямоқ ниқобларини олиб ташлашганини ифодасидир.
Халқни “ота” ҳукумат ва унинг МХХсига эса “бола” сифатида қараётганимизнинг яна бир сабаби бор. Яъни ҳар бир ота ўз фарзанди учун керак бўладиган асосий эҳтиёжлар талабини қондирилишига, оддийроқ қилиб айтганда еб ичиши, кийим кийиши, таълим олиши учун керак бўлган шарт шароитлар билан таъминлашга масъулдир. Бу ҳукумат ва унинг МХХ сини айнан еб ичиши, кийим кийиши, таълими учун моддий ва маънавий шароит яратилишини ким таъминлади? Яъни бу нарсалар учун маблағ кимнинг чўнтагидан сарфланди? Албатта, шу халқнинг маблағи эвазига улар едилар, ичдилар, кийдилар ва емоқдалар, ичмоқдалар, киймоқдалар. Хатто четдан қарз олинса ҳам, бу олинга қарзларни кимлардир ўзлаштириб юборса ҳам, бу қарзлар халқнинг зиммасига тушади. Шунинг учун халқни “ота”, ҳукумат ва унинг МХХсини “фарзанд” деб атасак бўлаверар экан.
Ким бўлишларидан қатъий назар улар ўз уйларидаги қулларини хақорат қилгандек бу халқни хақорат қилишга ҳақлари борми? Яъни, ҳукумат ўз МХХ сини ишга солиб “ота”сини хақорат қилмоқда. Улар ноқобил фарзанднинг ишини қилишмоқда.
Куч органларининг бири бўлган МХХ тўғрисида гапирадиган бўлсак, куч органлар ичида ҳукуматга энг содиқ хисобланган МХХ ходимлари, ўзларини мана шу халқнинг бир вакили эканликларини унутиб қўйишди. Аввало бу орган ходимларига Аллоҳдан қўрқишлари лозимлигини эслатамиз.
Аллоҳ Таоло айтади:
يَاأَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمْ
– „Эй инсонлар, Парвардигорингиздан қўрқингиз!“ (Нисо. 1)
Яна айтади
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ
– „Фақат Аллоҳ (номи) зикр қилинганида қалбларига қўрқинч тушадиган кишилар (ҳақиқий) мўминдирлар“ (Анфол. 2)
Инсон хаётини тартибга солиш, яъни қонун яратиш ҳақидаги тушунчаси тафовут, хилма-хиллик, қарама-қаршилик ва ўзи яшаб турган муҳитдан таъсирланишга маҳкум. Инсон ақлига таяниб бериладиган муаммоларга ечимлар мукаммал бўлмайди, бу муаммони бир томондан қараганда муолажа қилгандек туюлади, лекин бу муаммонинг тўғри ечим топмаганлиги ортидан бошқа муаммолар келиб чиқади. Ўзбекистон эса бугунги кунда чигал муаммолар гирдобида қолди. На қонунчилик, на иқтисодий, на ижтимоий жиҳатлар тўғри ислоҳ қилинган. Муаммоларига нотўғри ечимлар берилиши ортидан жамиятдаги инсонлар бу ҳукумат бошқарувидан бирор яхшиликни умид қилмай қўйган. Аллоҳ Таъолонинг шариатисиз инсоннинг ҳеч бир муаммолари тўғри муолажа топмайди. Агар ҳукумат ва унинг МХХ си жамиятга яхшиликни исташса нима учун мукаммал зот бўлган Аллоҳ Таъоло ва Пайғамбари С.А.Внинг адолатли Ислом шариатини жамият ҳаётига татбиқ қилишни исташмайди?!
Аксинча улар Ислом шариатини ҳаётларига татбиқ қилишни истаган инсонларни ўзларига душман деб билиб, Аллоҳнинг динига нафрат билдирмоқдалар. Улар Ислом ғолиб бўлиши учун интилаётган, Пайғамбарлик минҳожи асосидаги иккинчи Рошид Халифалик тикланиши ва Ислом шариати татбиқ қилинишига чақираётган, Аллоҳнинг шариати бутун ер юзига ёйилишини истаб, золимларнинг устидан мўъминлар ғалабага эришиши учун курашиб, мусулмонларга зулм билан чўзилган қўлларни тийиб қўя оладиган кучга эга бўлишлари учун ҳаракат қилаётган холис мўъминларга зулм етказмоқдалар.
Зулм кўрган, озорланган мусулмонларга ва уларнинг оилаларига Аллоҳнинг ушбу оятларини етказамиз:
أَلَا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
“Огоҳ бўлингизким, албатта Аллоҳнинг дўстларига (охиратда) бирон хавф-хатар йўқдир ва улар ғамгин бўлмайдилар”. (Юнус. 62)
الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ
“Иймон келтирган ва (Аллоҳдан) қўрқувчи бўлган зотлар учун ҳаёти дунёда ҳам, охиратда ҳам хушхабар бордир. Аллоҳнинг сўзлари (оятлари) ўзгартирилмас. Мана шу (мазкур неъматларга эришиш) улуғ бахтдир”. (Юнус. 63-64)
وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغَالِبُونَ
“Кимки Аллоҳни, унинг пайғамбарини ва мўминларни дўст тутса, (нажот топгай), зеро фақат Аллоҳнинг гуруҳигина ғолиб бўлгувчидир” (Моида. 56)
Ҳизб ут-Таҳрирнинг Ўзбекистондаги медиа офиси Абдуллоҳ
15.03.2016й.
Халифалик давлатини тилларингизга жойлаган Аллоҳга ҳамдлар бўлсин!
Ғарбнинг фисқ-фасод омили бўлмиш лойиҳаларини амалга оширишда Халқаро меҳнат ташкилотининг роли
Насроний ва кофирларни байрамлари билан табриклаш тўғрисидаги саволга жавоб
Республика президентлиги сайловлари ҳукми